Jeżdżenie autobusem do szkoły

Dołączył: 17 Mar 2007

Ja nie mam w sumie tak daleko do szkoły, ale rano z reguły rodzice mnie podwożą samochodem, a wracam sobie tramwajem.;)

Przekichane.

zdarza mi się, gdy mam na późniejsze godziny a także zimą, gdy nie chcę żebym po drodze przymarzła do chodnika. ^_^

Muszę jeździć bo za daleko mam. Płacę 22,40 miesięcznie ale szkołą mi to oddaje (dofinansowanie za jazdę bo mam rejonówkę)

Do liceum jeżdżę pociągiem ok. 18 minut. Dodać 5 minut , żeby dojechać do peronu. Na moje szczęście, szkoła jest zlokalizowana dosłownie przed peronem, 30 sekund i jestem w środku.
Karolina jest szczęśliwa, bo później wstaje xd

Od pierwszego września jeżdżę i jest całkiem sympatycznie. Jako drudzy w kolejności wsiadamy, więc mamy zawsze miejsce do wyboru, do koloru do siedzenia. \m/

Nie dojeżdżam. Za blisko mieszkam jak na autobus czy gimbusa.

Ależ mi tego brakowało...
Nasze osiedle jest jakieś przeludnione, wsiadam zawsze na trzecim przystanku od pętli i raz na ruski rok zdarza się, że jest wolne jakieś nędzne miejsce, które bardzo lubię sobie rekwirować. Po chamsku, niestety.

Jak na razie nie muszę jeździć, bo do szkoły mam cztery minutki spacerkiem, co idzie mi na rękę, bo mogę pospać. A takie wieczne powtarzanie "o nie, nie zdążę!'', to by mnie o jakąś nerwicę przyprawiło.

Nie jeżdżę autobusem, bo szkołę mam po drugiej stronie ulicy.

No i się zaczęło, codzienny bieg na przystanek, jazda autobusem, który się
niesamowicie wlecze, lecz czas mi mija na wkórzaniu mojej siostry.
A z powrotem mam strasznie długi kawał drogi i 15 min. do autobusu, więc cała spocona wsiadam w ostatniej chwili, szukając 5 min. biletu. ;D

Raulliest napisał:

Nie jeżdżę autobusem, bo szkołę mam po drugiej stronie ulicy.

Kompletna wiocha, mam najbliżej z całej szkoły, a konkretnie jakies 100m . Nie ma mowy o żadnym autobusie.

Ja zazwyczaj jeżdże tramwajem chociaż autobusem też się zdarza xD.

Dołączył: 06 Mar 2007

Ja tylko czasami wracam ze szkoły do domu autobusem.

Ja jeżdżę busem, a o wrażeniach z niego można by długo mówić :) Posłużę się wpisem ze swojego bloga:

Autobus, autobus, wszelakim miejscem jest pokus

Znalezienie miejsca stojącego (nie siedzącego, bo tego nie da się zdobyć - w moim autobusie gra toczy się o miejsca stojące) w autobusie linii trzysta jedenaście bardzo rozwijającym zajęciem jest. Z całą odpowiedzialnością mogę założyć, iż młodzież podróżująca tą przesławną linią do szkół rybnickich będzie w przyszłości piastować kierownicze stanowiska wymagające niemałej inteligencji, sprytu i nieoglądania się na innych.
Otóż bowiem samobójczo decydując się na podróż tymże autobusem o siódmej dwadzieścia pięć możemy spodziewać się bliskiego spotkania trzeciego stopnia z koleżanką mieszkającą przy tej samej ulicy, dokonać analizy składu śniadania szerokiego (zajmującego dwa miejsca stojące) pana w średnim wieku, pomodlić się ze zmierzającym do kościoła lokalnym kółkiem różańcowym bądź solidaryzować się z dresami z sąsiedniej miejscowości, którym, co smutne, zabrakło na zakup słuchawek za 15 złotych do ich bajeranckiej komórki - wszakże złoto wiszące na ich szyi też kosztuje. Ponadto, mamy doskonałą okazję, by dowiedzieć się, co sądzą o nas inni - począwszy od kobiety w wieku poprodukcyjnym ("Jezderkusie, Ponboczku, wejrzyj yno na ta dzisiejszo młodzież, same chachary!"), przez wspomnianego dość szerokiego pana w średnim wieku ("no posuń się synek, gupiś je, czy co, nie widzisz, że chca wyńść?") aż po kolegę z równoległej klasy ("ej weź, on zaś mo nowy mantel, szpanuje").
Co więcej, samo wejście do autobusu jest skomplikowaną operacją logistyczną, do której przydaje się masa znajomych już szczęśliwie stojących w naszym jakże komfortowym środku lokomocji. Należy uczepić się jednego z nich i przytulić się do stojącej obok koleżanki, by po zamknięciu drzwi odsunąć się od znajomego (niekoniecznie od koleżanki) i szczęśliwie udać się w podróż do miasta.

codziennie jeżdżę dwoma autobusami w tą i z powrotem. strasznie jest, szczególnie zimą. w środku jak na zewnątrz i to jeszcze pół godziny jazdy .-.

Moi kochani rodzice nie chcieli mnie puścić do szkoły w innej wsi do której mam 10 minut spacerkiem, więc muszę iść na autobus aby przejechać te 4 kilosy i znaleźć się w mojej szkole. Taak, kochamy mieszkanie na zadupiu -.-

ja muszę jeździć 15 ;c

Cóż, ja niestety na sam transport w obie strony tracę dziennie ponad godzinę.

to samo ._.

hello napisał:

to samo ._.

kochamy takie odpowiedzi ^^'

tak, jeżdżę. w podstawówce było luźno, bo miałam 3 minutki drogi, a teraz autobusem jadę jakieś 15-20 minutek. nie mam autobusu szkolnego, a więc najczęściej jeżdżę z jakimiś starymi babeczkami, które równie dobrze, mogły by być moimi prababciami ^____^'

NIENAWIDZĘ AUTOBUSÓW. Zacznę chodzić na nogach bo jak widze te biedne,chore mochery co lecą setą do tego autobusu i by sie mogły bić,byle by siąść. A ja z 10 kilową torbą na plecach bo sie staruszki 7 rano na miasto musiały wybrać, a szpilki nie ma gdzie wcisnąć i nie moge torby zdjąć szlag człowieka trafia -.-

zawsze mnie zastanawiało, gdzie pielgrzymują wszyscy emeryci w okolicach siódmej, ósmej rano.

to jest sprawa do zbadania.

Do kościołów, przychodni i na cmentarze.