Spokój umysłu? To nie dla mnie, mieszkam z babcią.

Jakże piękne jest życie wnuka. Wnuk odwiedza babcię, dostaje talerz pełen pyszności i dwie dyszki do kieszeni, kilka ciastek, kawę słodką jak grzech, a gdy żołądek alarmuje, że więcej już nie zmieści, babcia znika w kuchni, by po chwili powrócić, w pełnej chwale i z paczuszką, na wypadek, gdyby wnuczek zgłodniał w drodze do domu. Nie ma nic lepszego niż bycie wnukiem, co nie? Ważne jednak, by to wnuczostwo (fajne słowo, chyba właśnie je wymyśliłem) uprawiać na odległość.

[link widoczny dla zalogowanych]

zdublowany poszt :(

Smutłam nad historią much ;_; ale z drugiej strony.... co ty wiesz o babciach? Zacznie robic pod siebie i zapominać twojego imienia, to dopiero będzie wesoło, nie polecam xp

Ładnie piszesz.