Czy boicie się śmierci ?

Boję się tego co będzie po śmierci. Jestem agnostykiem, nie wykluczam istnienia Boga, więc nie wykluczam też, że coś po śmierci jest. I trochę się tego obawiam.

Airn napisał:

Boję się tego co będzie po śmierci. Jestem agnostykiem, nie wykluczam istnienia Boga, więc nie wykluczam też, że coś po śmierci jest. I trochę się tego obawiam.

True.

Chociaż ja przejęłam z filozofii buddyjskiej bajkę o wędrówce duszy, co bardzo mi odpowiada, bo Sąd Ostateczny wcale nie napawa mnie nadzieją, ale wrażeniem, że wszystko, co kiedykolwiek zrobiłam będzie wywleczone na wierzch i przeliczone na punkty. Takie to pojęcie na temat dnia Sądu wyniosłam ze szkoły/kościoła i niekoniecznie mi ono odpowiada.

Nie boję się, ponieważ nie potrafię zrozumieć pojęcia 'życie po śmierci'.
edit: głupio brzmi: 'zrozumieć', ale nie mogę dobrać słów xD

A mnie to daje nadzieję, że po śmierci też "coś" będzie. Na coś było nam to całe życie, że chociaż nasze ciała zjedzą sobie robaczki, to dusza przetrwa. Non omnis moriar, kochani.

Uważam że każdy z nas w jakiś sposób boi się tego co będzie potem...
Jedni sobie wyobrażają anielskie życie w niebie a drudzy stawiają na długi niekończący się sen... jeszcze inni że pojawimy się w innym wcieleniu. Każdy ma swoje wyobrażenia. Czy Ja boję się śmierci? Hhhmm... może nie boję się tak śmierci co samotności i ułomności w starszym wieku. Nie ma nic gorszego od ciężko schorowanego, męczącego się człowieka który tylko czeka na swój koniec.

Czasami się boję a czasami [ale rzadko] jej bardzo chcę. Taa, no.

Chciałbym mieć takie ostrzeżenie. Dzień wcześniej! Mógłbym wtedy wyznać niektórym to czego się bałem wyznawać wcześniej ze względu na możliwe konsekwencje... no i pożegnać się z wieloma osobami ^^

Ta, za dużo oczekuje -.-"

Dołączył: 08 Mar 2008

Ja się śmierci nie boje. To nie śmierć jest bolesna, lecz życie.

Dołączył: 23 Mar 2008

nie boję się śmierci. to kiedyś się stanie, wiem o tym dobrze i nawet jakbym bardzo chciała to tego nie powstrzymam.

moher napisał:

Ja się śmierci nie boje. To nie śmierć jest bolesna, lecz życie.

Cała prawda ; )

Dołączył: 19 Mar 2008

Śmierci nie, to życie potrafi zadać największy ból, ale chciałabym żyć jak najdłużej mimo to.

nie boję się śmierci. jest dla mnie wiele gorsza rzecz - starość.
nie wyobrażam sobię, że dożyję czterdziestki.

czterdziestka to starosc? zartujesz chyba.

wg. mnie tak.
po prostu nie wyobrażam sobie siebie w tym wieku. Oo

Dołączył: 08 Mar 2008

Paszczak napisał:

wg. mnie tak.
po prostu nie wyobrażam sobie siebie w tym wieku. Oo

Paszczuś w wieku sześćdziesięciu lat: "Wiatr zawiał jego szarym lasem na głowie" XD

co do tematu - jak wcześniej.

moher napisał:

Paszczak napisał:

wg. mnie tak.
po prostu nie wyobrażam sobie siebie w tym wieku. Oo

Paszczuś w wieku sześćdziesięciu lat: "Wiatr zawiał jego szarym lasem na głowie" XD

nie ma szans. nie dożyję sześćdziesiątki xddd

Paszczak napisał:

moher napisał:

Paszczak napisał:

wg. mnie tak.
po prostu nie wyobrażam sobie siebie w tym wieku. Oo

Paszczuś w wieku sześćdziesięciu lat: "Wiatr zawiał jego szarym lasem na głowie" XD

nie ma szans. nie dożyję sześćdziesiątki xddd

ehe, jeszcze pogadamy.

w samej śmierci nie widzę nic strasznego, bardziej przeraża mnie właśnie wyżej wspomniana starość (lecz ja to postrzegam jako okres po sześćdziesiątce :>).
w obecnych czasach ludzie borykają się ze strasznymi chorobami, boję się tego.

ale podobno i tak umrę podczas wycinania guza wątroby w wieku 68 lat, także.. ^^,

Oluś napisał:

Paszczak napisał:

moher napisał:

Paszczak napisał:

wg. mnie tak.
po prostu nie wyobrażam sobie siebie w tym wieku. Oo

Paszczuś w wieku sześćdziesięciu lat: "Wiatr zawiał jego szarym lasem na głowie" XD

nie ma szans. nie dożyję sześćdziesiątki xddd

ehe, jeszcze pogadamy.

ja już mam wszystko ustalone. xddd
w moim kalendarzu nie ma czasu na 40stkę. xddd
po koleji:
- zostaje gwiazdą rocka,
- moja zaczepista kapela osiąga sukces i wszyscy nas kochają,
- spotykam Amy Whinehouse i ona daje mi dragi,
- ćpam, ćpam i gówno z tego mam,
- zaćpam się, aż mnie wezmą na odwyk,
- jakiś kolo zabije mnie, bo będę chował działkę w skarpetach.

przewiduję ok. 28 lat. xddd

hm, boję się.
ale nawet nie samej śmierci, co tego kiedy to nastąpi, jak i ile czasu mi pozostało.

Kiedyś się bałam, teraz już nie.
Wiem co mnie po niej czeka i szczerze mówiąc, to nie mogę się już tego doczekać.

sama nie wiem. czasem, kiedy leżę w łóżku i nie mam ochoty odpłynąć w świat sennych marzeń myślę o tym i owym. między innymi także o śmierci. boję się nie jej samej, a raczej tego, że nie wiem, kiedy przyjdzie. boję się tego, że zabierze mi możliwość zrobienia czegoś ponadto, co już zrobiłam czy osiągnęłam. zatem boję się braku czasu. tak, tego się najbardziej obawiam.
oczywiście, mam też w jakimś stopniu zakorzeniony w sobie lęk przed nią samą, ale jest on dość zminimalizowany.
i szczerze, to nie chciałabym, żeby do mnie przyszła wcześniej, niż około osiemdziesięciu lat. nie lękam się starości. nie. przynajmniej nie wiem, co w niej może być strasznego.

Ah, kochani trzeba żyć chwilą. Nie myśleć o tym, jak będzie wyglądał nasz pogrzeb, czy boisz się śmierci, w ogóle o tym nie myśleć. Chociaż najokropniejsze jest to, że śmierć może przyjść w każdej chwili. Za 20, 30 lat, jutro w nocy o północy. Ale nie myślę o tym, żyję chwilą. Bo warto.

zlew napisał:

Ah, kochani trzeba żyć chwilą. Nie myśleć o tym, jak będzie wyglądał nasz pogrzeb, czy boisz się śmierci, w ogóle o tym nie myśleć. Chociaż najokropniejsze jest to, że śmierć może przyjść w każdej chwili. Za 20, 30 lat, jutro w nocy o północy. Ale nie myślę o tym, żyję chwilą. Bo warto.

Tak, żyć chwilą, nabrać kredytów na potrzeby teraźniejsze, nie myśleć co będzie potem.
dzięki.

Boje się jedynie śmierci bliskich, w żadnym wypadku swojej. No chyba, że chodzi o to czy coś jeszcze ma być. Tak szczerze to może nie być już nic, a najlepiej, żeby był już tylko święty spokój.

A ja się boję, że ta śmierć nadejdzie szybko, w nieoczekiwanym momencie i nie zdążę przed nią napisać testamentu, zrobić tego, co zawsze chciałem zrobić itd.

tak boję się. Boję się przedewszystkim śmierci moich najlbiższych, boję się też,że nie zdąże powiedzieć najlbiższym jak mi na nich zależy i boję się bolesnej śmierci