A mój autorytet to...

Kto jest waszym autorytetem i dlaczego?
I co w ogóle rozumiecie przez autorytet?

nie ma takiej osoby.
za autorytet uważam osobę, co w całości chciałabym postępować tak jak ona.

Dla mnie autorytetem od wieeelu lat, właściwie od kiedy pamiętam jest Steve Irwin oO'
Chyba dlaczego to każdy wie.

Tak mi się ten temat nasunął po dzisiejszym konkursie z polskiego i moim wypracowaniu :P

Moim autorytetem jest Kuba Wojewódzki. Dlaczego? Wyjaśniać nie muszę. Ten człowiek ma to coś, ma inteligencję, poczucie humoru.

Jeden z niewielu, który tak mną 'zawładnął' ;]

Ja sama jestem swoim autorytetem.

Moim autorytetem jest zdecydowanie Hanka Bielicka! To kobieta z pełną klasą, utalentowana i tak bardzo miła i sympatyczna w tym, co robiła, że nie wiem. Była inteligentna, miła, sympatyczna, często kąśliwa, ale w ten niewinny sposób. I te jej cudowne kapelusze! <3
Standardem autorytetów jest z pewnościa także Karol Wojtyła - nie dlatego, że papież Polak, ale dlatego, że tyle zrobił i jako pierwszy papież tak się otworzył na innych a jego największym marzeniem był pokój. I oczywiście również sposób bycia - uprzejmy, nie unosił się gniewem, skromny... <3

Autorytet to według mnie osoba, która imponuje nam swoim sposobem życiai inspiruje do poprawy swoich działań na jego wzór ^-^

Ja zdecydowanie nie mam autorytetu ...
Chce tworzyć własną siebie, bo narazie jeszcze nie wiem kim jestem ;D

Nie mam autorytetu ,bo nie chcę dążyć do bycia kimś kim nie jestem,nikogo naśladować nie muszę. Sama sobie będę autorytetem i pod koniec mego życia okaże się czy z pożądanych skutkiem. A nóż widelec może ja stanę się autorytetem dla kogoś?

Z wyżej piszących osób chyba tylko dwie albo trzy wiedzą, co znaczy słowo autorytet :/

biały_owoc napisał:

Z wyżej piszących osób chyba tylko dwie albo trzy wiedzą, co znaczy słowo autorytet :/

Zgadza się.

Autorytet to nie idol. Nie ktoś kogo podziwiamy i odtwarzamy, tylko ktoś kto daje nam przykład jak być lepszym.

To już ustaliliśmy : D

biały_owoc napisał:

Moim autorytetem jest zdecydowanie Hanka Bielicka!

Znana Łomżynianka ;)

Nie mam autorytetu.
Ale podziwiam Ojca Świętego, Matkę Teresę z Kalkuty. Jedynie podziwiam i szanuję, oczywiście takich osób jest więcej, ale nie uznaje ich za swoje autorytety.

Znaczy tak, ja mam pytanie do ogólu, czy da się w ogóle żyć bez kogoś, kogo się podziwia i naśladuje (nie podziwia lub naśladuje) ? Ja sobie tego nie wyobrażam.

Trev napisał:

Znaczy tak, ja mam pytanie do ogólu, czy da się w ogóle żyć bez kogoś, kogo się podziwia i naśladuje (nie podziwia lub naśladuje) ? Ja sobie tego nie wyobrażam.

Wg mnie da sie radę bez naśladowania. Podziwiać w mniejszym czy w większym stopniu się zawsze kogoś będzie.

Ale wtedy to nie będzie autorytet ;]

Ja autorytetu nie mam, aczkolwiek dużo osób podziwiam, lecz nie mam zamiaru być całkowicie, jak oni.

Władysław Bartoszewski.Bez dwóch zdań.Jest bardzo inteligentny,a przeżył też nie mało.Jest świetny.

Zgadzam się z Jestą w 100% : )
W. Bartoszewski powinien być wzorem dla każdego, jeśli nie człowieka, to chociaż Polaka ^^

Od zawsze i na zawsze moim autorytetem pozostanie Karol Wojtyła, wielki papież Jan Paweł II. Za to kim był i za to co zrobił. Za to, że potrafił wybaczać, za to że szanował, za to że pragnął pokoju.
Podziwiam go za wszystko i niewątpliwie chciałabym żyć na jego wzór.
To był Wielki człowiek.

gdy to czytałam myślałam że nikt nie napisze o papieżu. no właśnie on jest moim autorytetem. Chodź nigdy nie znałam go tak osobiście ale to wielki człowiek. Od niego nauczyłam sie wybaczać. Czasem nie chciałam wybaczyć że koleżanka mnie obgadywała, a on wybaczył komuś kto chciał mu odebrać życie. . .

Moim autorytetem jest moja mama. Jest silną psychicznie kobietą, a po jej trudnym dzieciństwie, powinno być zupełnie inaczej. Odważnie brnie do przodu, mimo wielu problemów. Jest wytrzymałą kobietą, cieszy się życiem i nigdy się nie poddaje. W swoim życiu, chciałabym być taka jak ona- odważna, wytrwała i niezłomna.

Pisałam niedawno na wos pracę o autorytetach ;]

Warto mi tu jeszcze wspomnieć o moich rodzicach.
Szczególnie w latach dziecinnych służyli mi za ogromny wzór, chociaż obecnie także. To od nauczyłam się tak wiele, dzięki nim jestem taka jaka jestem :)
I mimo, że jak wiadomo nie zawsze jest tak kolorowo to jednak kocham ich i jestem wdzięczna.

Jan Paweł II, Matka Teresa, moi rodzice.
Jan Paweł II i Matka Teresa za to, jacy byli ile dobra zrobili dla innych, a moi rodzice za to, jacy są i za to, że wychowali mnie i moje rodzeństwo na takich ludzi, jakimi jesteśmy

Kogoż mogłabym napisać jak nie Jana Pawła II ?
Pokazywał ludziom, że nie szata zdobi człowieka, nie kolor skóry i nie pieniądze. Lecz ważne jest to, co mamy w sercu.