Języki obce

Wiecie, niedawno pisałam, że niemiecki jest niefajny ale nawet go polubiłam, choć i tak o wiele więcej wolałabym inny język no cóż, mam jaki mam i 4 na koniec ^^

sawyer napisał:

Jeżeli masz możliwość zdawania w szkole to tak, a jeżeli nie to chyba się płaci. Nie jestem pewny, ale tak mi się wydaje. A jeżeli chciałabyś studiować w Berlinie to zdajesz DSD, wybierasz uczelnie i bez problemów studiujesz tam.

w wiki pisze: Do tego typu egzaminu podchodzi się jednak bez konieczności uiszczania jakiejkolwiek opłaty :)

Na studia w Londynie trzeba mieć chyba zdanego toefla, ale nie wiem czy trzeba zdać międzynarodową maturę

highanddry napisał:

Na studia w Londynie trzeba mieć chyba zdanego toefla, ale nie wiem czy trzeba zdać międzynarodową maturę

Nie ma wtedy potrzeby zdawania matury IB. Wystarczy polska matura i TOEFL

A ja głosuję na łacinę :D

Zagłosowałam na angielski, ponieważ lubię ten język. W ogóle lubię uczyć się języków obcy, ale ten jest jedynym, jaki opanowałam. Niemiecki miałam dawno temu, a na inne nie mam na razie czasu.

Ensis napisał:

A ja głosuję na łacinę :D

O, też lubię łacinę tylko mamy w szkole dodupny podręcznik.

Pauls. napisał:

Wiecie, niedawno pisałam, że niemiecki jest niefajny ale nawet go polubiłam, choć i tak o wiele więcej wolałabym inny język no cóż, mam jaki mam i 4 na koniec ^^

To samo, z tym, że ja mam 3 na koniec :u)

Angielski mam w sumie od początków podstawówki, więc w tym się dogadam bezproblemowo.
Niemiecki mam od pierwszej gim, umiem co nieco, ale to za mało -.-

W przyszłości na pewno wybiorę się na jakiś kurs francuskiego.

angielski jest fajny, dość długo się go uczę :q w gimnazjum uczę się francuskiego i dodatkowo jestem w trakcie nauki hiszpańskiego, więc elo

Angielskiego i niemieckiego uczę się najdłużej, ale od pewnego czasu czuję przesyt (szczególnie w przypadku tego pierwszego). Z łaciną miałem kontakt przez 4 lata i moja wiedza kończy się na drugiej deklinacji (ale za to mam doskonale opanowane terminy z osteologii).
Zawsze podobał mi się włoski i hiszpański, ale nigdy nie zdecydowałem się na naukę. Może kiedyś.

Dobrze rozwiązałem testy maturalne z angielskiego. Z niemieckiego nie potrafię się przedstawić i nienawidzę niemca z całego serca. Za rok będę się uczył łaciny, ale wydaje się być ciekawa.

Dołączył: 06 Mar 2007

Ewan napisał:

Uczę się około 9 lat angielskiego i umiem się bardzo dobrze dogadać pisemnie, w mowie to już słabiej, ale się staram. Mam za sobą też 3 lata niemieckiego, bym się trzypotrzy dogadała, 3 lata japońskiego, z tymże nic nie umiem, jestem zbyt leniwa do samodzielnej nauki, umiem się dogadać jeśli chodzi o podstawowe zwroty, ale nie umiem pisać, bo mi się nie chce uczyć znaków, znam tylko kilka kanji i hiraganę, soooł. No i francuski, 4 miesiące i umiem tylko podstawowe słowa, albo nawet mniej niż podstawowe, ale razem z translatorem pisemnie nie jest tak źle XD Czasami też: turecki (znam klika zwrotów), włoski (tak samo) i koreański, ale tu jest raczej "chęć nauki".

+ 3 zwroty z chińskiego, ąęęęę.

a głos poleciał na japoński, bo uwielbiam się go uczyć, uwielbiam. わたしは日本語大好きです。

Ewan napisał:

japoński, bo uwielbiam się go uczyć, uwielbiam. わたしは日本語大好きです。

Również, aczkolwiek samej mi jest zdecydowanie trudniej. Na razie niestety chyba muszę go sobie odpuścić :c
Marzą mi się francuski i japoński, z tym, że mam możliwość tylko nauki tego pierwszego języka. Bo tak, to zawsze ktoś pomoże, a japońskiego to nikt nie zna, a nie chcę się w błąd wprowadzać, bo potem trudno to naprawić.

Angielski 'od zawsze'. W szkole od lat ośmiu czy dziewięciu, ale wcześniej uczyłam się też nieco na własną rękę z kursów językowych {genialne dziecko, you know}. Niby zawsze byłam z jednym z najzdolniejszych dzieciaków w grupie, kończąc gimnazjum miałam najlepsze wyniki w szkole, od podstawówki szóstki na koniec, ale... moja wiedza jest czysto teoretyczna. Strasznie stresuję się rozmową {przy każdym zdaniu zastanawiam się nad poprawnością gramatyczną do tego stopnia, że zapominam co chciałam powiedzieć} po angielsku, na obczyźnie nigdy nie byłam, by móc tam szlifować język i ogólnie to strasznie kiepsko mi to wychodzi. {zatrudnię nauczyciela!}. Za to nieźle idzie mi pisanie, mimo, że czasem potknę się w czasach. A czytać umiem płynnie, jak po polsku.
Szósty rok lecę też z niemieckim i ... nadal jestem na podstawie. Rozumiem tekst, rozumiem gramatykę, ale kompletnie nie umiem sama stworzyć własnego tekstu lub wypowiedzieć się dłużej niż dwa, ledwo wydukane zdania.
Miałam też przygodę z rosyjskim z racji rodzinnej tradycji. Rodziciele biegle operują tym językiem, braciszkowie podobnie. A mi się zwyczajnie odechciało nauki, leń.
Łaciny niby uczę się od pól roku, ale ksiądz zazwyczaj kolokwialnie mówiąc, leje, na nasze spotkania, także tego.

Chciałabym się uczyć hiszpańskiego. Rozważałam nawet wybranie się do szkoły na okropny kierunek pol-biol z racji możliwości nauki tego języka. Na szczęście się opamiętałam.

sawyer napisał:

Ensis napisał:

A ja głosuję na łacinę :D

O, też lubię łacinę tylko mamy w szkole dodupny podręcznik.

A ja nie. Za dużo końcówek i nie mogę tego ogarnąć ='
Ile bym dała żeby zamienić łacinę na niemiecki <3.
A z francuskim idzie mi coraz lepiej, tylko nie ta nauczycielka...

Miszczem się nazwać nie mogę, ale z DELFa B1 miałam 91% Skopałam czytanie, nie lubię tego i słownictwo mnie przeraża. Chciałabym podejść w czerwcu do B2 i mieć chociaż 80%

Zawsze mi uświadamiano, że z języków jestem mocna, ale leniwa. Tyle że niemiecki mi naprawdę nie podchodzi, mam wielkie problemy z szykiem zdania, ciągle nie mogę zapamietac najprostyszych zasad. Słownictwo natomiast wchodzi mi błyskawicznie. Uczę się go od czwartej klasy, jestem w szóstej, i coraz gorzej mi idzie, na początku to była dziecinada, teraz mam 4 i 3, chcociaż wszyscy spodziewają się szóstek, bo jestem córką nauczycielki. Najs.
Angielskiego nigdy się nie uczyłam normalnie, z nauczycielem, uroki edukacji na prowincji. Chociaż coś na kształt podstaw opanowałam, o gramatyce nie wiem NIC, ale mimo to układam zrozumiałe zdania. W zasadzie nie wiem, skąd się tego nauczyłam xd Chyba z piosenek, tzn, od czytania ich tłumaczeń. Na omegle się dogaduję, ale moja wymowa to czarna rozpacz.