Henryk Sienkiewicz

Henryk Adam Aleksander Pius Sienkiewicz herbu Oszyk, pseudonim Litwos (ur. 5 maja 1846 w Woli Okrzejskiej, zm. 15 listopada 1916 w Vevey) – polski nowelista, powieściopisarz i publicysta; laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1905) za całokształt twórczości, jeden z najpopularniejszych pisarzy polskich przełomu XIX i XX wieku.

Nowele
1873 Humoreski z teki Worszyłły
1875 Stary sługa
1876 Hania
1877 Selim Mirza
1877 Szkice węglem
1880 Janko Muzykant
1880 Z pamiętnika poznańskiego nauczyciela
1880 Niewola tatarska
1882 Bartek Zwycięzca
1882 Jamioł
Nowele amerykańskie:

1880 Za chlebem - na jej podstawie powstało libretto do opery Konstantego Gorskiego
1880 Orso
1882 Latarnik
1889 Sachem
1889 Wspomnienie z Maripozy
Powieści
1872 Na marne
Trylogia:
Ogniem i mieczem (1884)
Potop (1886)
Pan Wołodyjowski (1888)
1891 Bez dogmatu
1894 Rodzina Połanieckich
1896 Quo vadis
1900 Krzyżacy
1906 Na polu chwały
1910 Wiry
1912 W pustyni i w puszczy

Hm? : D

Nie. Nie. NIE.

Na tym powinnam zakończyć wypowiedź, ale może jeszcze słówko rzeknę.
Kompletnie nie ogarniam twórczości tego człowieka, przecież pisze na tematy, które mimo wszystko powinny były mnie zainteresować. I interesują, ale forma w jakiej są one przedstawiane mnie po prostu boli, czyta mi się go tak opornie, że aż zęby bolą. Jedynie Quo Vadis mi się jako-tako spodobało. Krzyżaków męczyłam dwa tygodnie, gdyby nie strach przed polonistką, nie przeczytałabym. W pustyni i w puszczy odrzuciłam po jednej kartce, od Potopu profilaktycznie trzymałam się z daleka. Nie wiem, co on robi ze swoimi głównymi bohaterami, ale tak mnie oni, za przeproszeniem, wkurwiają, że to jest poezja. Sorry Winnetou, ale z tym panem się nie polubię.

Czytałam W pustyni i w puszczy i Krzyżacy i nie ogarniam stylu pisania tego autora.

<333333333333333 !!! *.* <33333333333 !!!
Trylogia, Quo vadis i W pustyni i w puszczy <33333333333

Fana, nie jesteś przypadkiem moim tatą? Z tą tylko różnica, że on najbardziej entuzjastycznie reaguje na Krzyżaków, na kazdym kroku mi się chwali, że czytał to cztery razy.

Uwielbiam wszystko, co Sienkiewicza <33 Natomiast Mickiewicz wedle mnie coś brał i do tego miał kiepskiego dilera, więc dla jego własnego dobra lepiej by było, gdyby się nie urodził XD

Jak ja nie cierpię Sienkiewicza. Zanudza mnie, podobnie jak Mickiewicz. Cóż poradzić, że niedługo czeka mnie "Potop"...

Zaczynałam czytać w 'pustyni i w puszczy 'i 'Krzyżaków 'ale to było takie nudne i było tyyyyyyyyyyyyyyle opisów ,że nie dałam rady -.- Nie cierpię Sienkiewicza

Mogę się zgodzić z Agnes, Sienkiewicz jest u mnie na jedno wielkie NIE. Zarówno przy Krzyżakach, jak i Potopie odpadłam po paru rozdziałach...

Jedynie Quo Vadis mi się podobało i przeczytałam w całości. A i W pustyni i w puszczy czytałam, ale to było tak dawno, że już nawet nie pamiętam, czy mi się podobało.

na razie mam za sobą tylko lekturę z piątej czy szóstej klasy, w pustyni i w puszczy[/i]. męczyłam ją i męczyłam, ale jeśli chodzi o sienkiewicza, ja po prostu odpadam.

Lubię, nie jakoś szczególnie, ale nie męczą mnie jego książki. Krzyżacy byli świetni, w pustyni i w puszczy chyba mi się podobało, ale szczerze mówiąc, nie pamiętam dokładnie. No i Janko muzykant był ok.

Trylogia jest <3. Pamiętam, jak w LO zabierałem się za Potop to byłem bardzo źle do tego nastawiony - byłem niemal pewny, że to będzie nudne, historyczne pieprzenie, skupione wokół dat i postaci historycznych, o których dawno zapomniałem. To było miłe zaskoczenie - nawet nie zauważyłem, jak pochłonąłem trzy opasłe tomy i było mi mało.
Teraz jestem na etapie odświeżenia Sienkiewicza, głównie pod kątem Trylogii, jeszcze nie wiem czy sięgnę po inne jego dzieła - W pustyni i w puszczy nie kojarzy mi się zbyt dobrze.

też bardzo lubię trylogię, ale w moim sienkiewiczowskim rankingu najwyżej jest rodzina połanieckich. no uwielbiam.

W gimnazjum fangirlowałam do Krzyżaków tak jak większość moich rówieśnic do bohaterów popularnych wówczas seriali. Właściwie mam parę "ale" co do Trylogii, ale jestem je w stanie wybaczyć.
Zresztą w mojej rodzinie Sienkiewicz jest lubiany z pokolenia na pokolenie, a babcia to nawet dzieci ponazywała imionami z Potopu i Krzyżaków. lol

ed.

Fanosława napisał:

Natomiast Mickiewicz wedle mnie coś brał i do tego miał kiepskiego dilera, więc dla jego własnego dobra lepiej by było, gdyby się nie urodził XD

TOTALNIE.

Dołączył: 11 Mar 2009

Kiedyś zaczęłam W pustyni i w puszczy - nuuuda.
Jako lekturę - Krzyżaków skończyłam po trzech rozdziałach, a Quo Vadis po trzech stronach.
Same historie niech będą, ale archaizmy mnie przerastają.

Fanosława napisał:

Natomiast Mickiewicz wedle mnie coś brał i do tego miał kiepskiego dilera, więc dla jego własnego dobra lepiej by było, gdyby się nie urodził XD

TAAK. Nie uwierzę, że np Wielką Improwizację w Dziadach cz III pisał na trzeźwo...

Z wszystkich dzieł Sienkiewicza, jakie przeczytałam lubię jedynie Trylogię. Najbardziej Pana Wołodyjowskiego. No Baśką, Zagłobą czy samym panem Michałem jestem zauroczona. I tylko dzięki tym trzem książkom nie odczuwam całkowitego zniechęcenia do twórczości Sienkiewicza. Muszę sobie odświeżyć Krzyżaków (przeczytałam bardzo dawno, pamiętam tyle co nic, no i nie podobała mi się) i kiedyś przeczytać Rodzinę Połanieckich i Quo Vadis (to drugie to nawet wypadałoby!).
Ale Janko Muzykant to najgorsza lektura, jaką omawiałamw szkole, jeżu, to chyba pozostanie dla mnie traumą na całe życie XD

W pustyni i w puszczy to dobra lektura dla podstawówek, Krzyżacy dla gimnazjum. Jak ktoś starszy jara się Sienkiewiczem, to coś nie tak z jego percepcją.

szyszunia napisał:

W pustyni i w puszczy to dobra lektura dla podstawówek, Krzyżacy dla gimnazjum. Jak ktoś starszy jara się Sienkiewiczem, to coś nie tak z jego percepcją.

Podobnie mówi kilku znanych mi polonistów i znawców literatury. "Dziwny" jest fakt, że ci "przeciw" jego twórczości to lewicowcy, a dorośli fascynaci książek Sienkiewicza - prawicowcy z krwi i kości.

Ja osobiście bardzo umiliłam sobie czas czytając Trylogię. Książki bardzo przyjemnie się czyta, chociaż nie brakuje w nich błędów, zwłaszcza w Ogniem i mieczem, co jest częściowo usprawiedliwione przez "wyrywkowy" sposób jej pisania przez autora. Łatwo "pojąć" każdego wyraziście nakreślonego bohatera przez Sienkiewicza, bo chyba wszystkie są schematyczne, czasami aż do bólu, ale może to też stanowić pewną zaletę. Są to książki dosyć łatwe w odbiorze i, jak napisałam wcześniej, da się przy nich umilić czas, a również sobie pomarzyć.
Moją ulubioną postacią z Ogniem i mieczem jest Bohun, a ogólnie w całej Trylogii takimi postaciami są Jan Onufry Zagłoba i pan Wołodyjowski - obaj są komiczni, w wielu rzeczach jednak różnią się od siebie. Kiedy jeden jest typowym Sarmatą (ale prawdziwie kochającym swoją ojczyznę), to drugi przejawia cechy mężnego, idealnego rycerza, szukającego damy swojego serca. Wygląda bardzo schematycznie, a niektórzy mogą się wręcz znudzić się takimi bohaterami, jednak polubiłam ich.
Szkoda, że Wołodyjowski musiał zginąć, ale taki już był jego los (a raczej los jednej z prawdziwych postaci historycznych, którymi inspirował się Sienkiewicz, chociaż do końca nie wiadomo, czy jej śmierć rzeczywiście była oznaką wielkiego patriotyzmu, czy raczej niekoniecznie).

z całym szacunek do autora takich dzieł jak potop czy krzyzacy ale nie, nie, nie więc dziękujemy z mojej strony. fabuła chociażby potopu nie jest nawet zła, dośc ciekawie się zapowiadała, bohaterzy wykreowani w ciekawy sposób, ale co nie mogłam przejść to języka w jakim pisał autor, czytałam w sumie wiele książek z różnych epok, a sienkiewicz nie umiem go zjeść.

Chyba mam w krwi miłość do 'Potopu' ;_; no ogółem to lubię całą Trylogię, przez Krzyżaków i W Pustyni i w Puszczy ledwo przebrnęłam (ale może dlatego, że czytałam w podstawówce i gimbazie i byłam dosłownie zmuszana :D). Nie rozumiem tych hejtów na Sienkiewicza, Trylogia jest serio dobra, jedyna Enia rozumie :c