Joanna Chmielewska

Joanna Chmielewska, właśc. Irena Kühn (ur. 2 kwietnia 1932 w Warszawie) – autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży.

Ukończyła Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej, z zawodu inżynier architekt. Pracowała m.in. w Samodzielnej Pracowni Architektoniczno-Budowlanej "Blok", w Energoprojekcie, w Biurze Projektów "Stolica". Pracowała przy budowie Domu Chłopa.

Debiutowała w 1958 na łamach czasopisma "Kultura i Życie" jako prozaik. Przez pewien czas pisała w Kulturze i Sztuce na tematy związane z architekturą wnętrz[1]. W 1964 miał miejsce debiut książkowy – wydała sensacyjną powieść Klin. Od 1970 r. zajmuje się wyłącznie twórczością literacką. Łączny nakład jej powieści w Polsce przekroczył 6 mln egzemplarzy[2], a w Rosji - gdzie uważana jest za najpoczytniejszą pisarkę zagraniczną - 8 mln[3]. Jej książki tłumaczono na języki obce 107 razy[4].

Jest rozwódką, ma dwóch synów: Jerzego (ur. 1951) i Roberta (ur. 1956).

1964 Klin (ekranizacja "Lekarstwo na miłość", reż. Jan Batory)
1966 Wszyscy jesteśmy podejrzani
1969 Krokodyl z Kraju Karoliny
1972 Całe zdanie nieboszczyka
1973 Lesio
1974 Zwyczajne życie
1974 Wszystko Czerwone
1975 Romans wszechczasów [5]
1976 Większy kawałek świata
1976 Boczne Drogi
1977 Upiorny legat (ekranizacja "Skradziona kolekcja", reż. Jan Batory)
1979 Studnie przodków
1979 Nawiedzony dom
1981 Wielkie zasługi
1983 Duch (wydany później, po lekkiej zmianie, wraz z kilkoma innymi opowieściami jako Ślepe szczęście)
1988 Skarby
1989 Szajka bez końca
1990 Dzikie białko
1991 2/3 sukcesu
1992 Wyścigi
1992 Ślepe szczęście
1993 Tajemnica
1993 Wszelki wypadek
1993 Drugi wątek
1993 Florencja, córka Diabła
1993 Zbieg okoliczności
1994 Jeden kierunek ruchu
1994 Autobiografia
1995 Lądowanie w Garwolinie
1996 Duża polka
1996 Dwie głowy i jedna noga
1996 Wielki diament
1996 Jak wytrzymać z mężczyzną
1996 Jak wytrzymać ze współczesną kobietą
1997 Hazard
1997 Krowa niebiańska
1998 Harpie
1998 Złota mucha
1999 Depozyt
1999 Najstarsza prawnuczka
2000 Przeklęta bariera
2000 Książka poniekąd kucharska
2001 Trudny trup
2001 Jak wytrzymać ze sobą nawzajem
2002 (Nie)boszczyk mąż
2002 Pech
2003 Babski motyw
2003 Bułgarski bloczek
2004 Kocie worki
2005 Mnie zabić
2005 Przeciwko babom!
2005 Zapalniczka w antologii Trupy Polskie
2006 Krętka blada
2006 Autobiografia, tom 6 - Stare próchno
2007 Zapalniczka (Rozwinięcie opowiadania Zapalniczka, wydanego w 2005 roku w zbiorze opowiadań Trupy Polskie)
2007 Rzeź bezkręgowców
2008 Autobiografia, tom 7 - Okropności
Dla dzieci:

1994 Pafnucy
2003 Las Pafnucego
Poradniki:

1996 Jak wytrzymać z mężczyzną
1996 Jak wytrzymać ze współczesną kobietą
2001 Jak wytrzymać ze sobą nawzajem
2005 Przeciwko babom!
2007 Traktat o odchudzaniu

źródło - Wikipedija.

osobiście w łapska wpadła mi Książka poniekąd kucharksa, która niesamowicie przypadła mi do gustu i z tejże przyczyny pokusiłam się o jej Autobiografię która siedzi w moim domu. pisze lekko, dowcipnie i niesamowicie cudownie.

ktoś się zapoznał z twórczością tej pani?

Zapalniczkę przeczytałam tejże autorki ;)
moja mama jest jej wielką fanką, więc często mam w domu z biblioteki jej książki, ale zwykle jak mama skończy czytać, to ja czytam coś innego, a jak już skończę, to mama oddaje ;) ale w końcu muszę coś przeczytać ;D

Ja jak byłam dzieckiem to bardzo lubiłam książki dla dzieci (m.in. Nawiedzony dom, Wielkie zasługi, Zwyczajne życie, Skarby); wszystkie przeczytałam i bardzo dobrze je wspominam, na pewno jak sama będę mieć kiedyś dzieci, to też im je podsunę.
Te kryminały dla dorosłych trochę mniej mi podchodzą, szczerze mówiąc, nie wszystkie dałam radę skończyć, jednak polecam Romans Wszechczasów i Przeklętą barierę.
Może kiedyś mnie natchnie na więcej, moja mama bardzo lubi Chmielewską, więc mam w domu wszystkie pozycje.

przeczytałam parę (Krokodyl z kraju Karoliny, Wszyscy jesteśmy podejrzani, Klin...) i muszę przyznać, że bardzo przypadły mi do gustu. jej poczucie humoru zdecydowanie mi odpowiada.

Moja mama lubi, często jej podczytuję. Na przykład "Wielki Diament"^^

Czytalam tylko Babski motyw. Nie najgorsza książka, ale mnie nie zachwycila.

wielbię, kocham, namiętnie czytam wszystkie jej książki które mam pod ręką, Drugi wątek, Trudny trup, Zbieg okoliczności i kilka innych znam niemal na pamięć. jak znajdę w księgarni jakąś książkę, której nie czytałam, to mamusię naciągnę na kupno, bo lubi ona tą pisarkę prawie tak mocno jak ja.

Nawiedzony dom czytałam w 5 klasie i mi się bardzo wówczas podobał. Mam nawet gdzieś w papierach list do Joanny Chmielewskiej, który wtedy napisałam - praca z polskiego :)

Amicalle napisał:

Nawiedzony dom czytałam w 5 klasie i mi się bardzo wówczas podobał. Mam nawet gdzieś w papierach list do Joanny Chmielewskiej, który wtedy napisałam - praca z polskiego :)

ja teraz, w szóstej, mam nawiedzony dom jako lekturę uzupełniającą :3 czytałam ją już wcześniej - barcobarco fajna. właściwie to Chmielewską zaczęłam czytać przypadkowo, bo ktoś polecił mi książkę nawiedzony dom, ale nie pamiętał autora. w bibliotece mieli tą książkę, ale tylko pod nazwiskiem Chmielewska, więc ją wzięłam. to nie była ta, którą mi polecono, jak się okazało, ale potem wpadłam w nurt: lesio, wszyscy jesteśmy podejrzani itepeitede, właśnie jestem w trakcie krętki bladej. Chmielewska pisze lekko, dowcipnie i przyjemnie, czyli lowelowe.

przyjemna jest, wręcz idealna na odprężenie się. na pewno nie poprzestanę na krokodylu z kraju karoliny.

Nigdy mnie nie przekonywał styl, przekaz i dowcip pani Chmielewskiej i tak chyba zostanie.

W czasach, kiedy biegałem do osiedlowej biblioteki i pochłaniałem wszystko, co tylko można, zdarzyło mi się przeczytać kilka książek tej pani. W tej chwili nie pamiętam żadnego tytułu, poza Lesiem, który najbardziej mi się z tego wszystkiego podobał.
No i w podstawówce coś od niej czytałem, ale to już w ogóle czarna dziura.

Dołączył: 09 Mar 2011

Czytywałam książki tej pani, czytywałam dość namiętnie. Do tej pory zdarza mi się sięgnąć po moje ulubione Wszystko czerwone, bo wciąż mnie śmieszy. :) To i Wszyscy jesteśmy podejrzani. Później jakoś przestałam czytywać Chmielewską i mam wrażenie, że jej nowsze książki są jednak nieco słabsze niż kiedyś.

Wysłany: Czw 15:10, 17 Mar 2011

Fraa napisał:

mam wrażenie, że jej nowsze książki są jednak nieco słabsze niż kiedyś.

high five :3
duet w składzie ja & moja mama wciąż namiętnie pochłania wszelkie książki Chmielewskiej, jakie tylko wpadną mu w łapki, aczkolwiek obie przepadamy za tymi starszymi, takie dajmy na to Porwanie do najgorszych nie należy, ale to już nie to samo co Wszystko czerwone, Boczne drogi czy Studnie przodków.