stephen king - lśnienie

Powieść uważana przez wielu czytelników za horror wszechczasów. Jack Torrance, były nauczyciel, a obecnie poszukujący weny pisarz, otrzymuję pracę dozorcy w opuszczonym na okres zimowy górskim hotelu Overlook. Kiedy burze śnieżne odcinają od świata rodzinę Torrance'ów, obdarzony telepatycznymi zdolnościami Danny, pięcioletni syn Jacka, odkrywa, że hotel jest nawiedzony, a duchy powoli doprowadzają jego ojca do obłędu. Sytuacja staje się coraz bardziej groźna, aż pewnego dnia mężczyzna przestaje nad sobą panować...

ktoś czytał?

chyba większość.
książka zajebista, genialna narracja. jedna z pierwszych kinga, które przeczytałam (pięć lat temu, ale dalej pamiętam). a film dla mnie jeszcze lepszy (ta kultowa wykładzina, oooch).

Lśnienie było pierwszą książką autorstwa Kinga, którą czytałam. Danny jest świetny po prostu, no i jego tata-świr również. Tajemnica, trzymanie w napięciu, to jest to. Pamiętam, że czytałam to wieczorami, kiedy to moje koleżanki oglądały Hotel 52 i do dzisiaj mam uraz do tego serialu. : D Uważam, że to jego jedna z lepszych książek. Zdecydowanie lepsza niż film.

Książkę czytałam jakoś przeszło cztery lata temu, a i filmu dawno nie widziałam, więc pamięć może mnie zawodzić, ale z tego co pamiętam ta historia zrobiła na mnie duże wrażenia {no w końcu czytałam za dzieciaka}. Wyróżnia się nieco na tle innych powieści Kinga i ma naprawdę niesamowity klimat. Ale fakt, film lepszy, pomimo że sam King miał do niego jakieś pretensje.

Czytam Lśnienie, na razie jestem w momencie kiedy D po raz kolejny miał atak w łazience i następnie pojechali z nim do lekarza, który uspokaja ich, że to normalne.

Jeszcze nie wciągnąłem się tak jak w kilku poprzednich, kiedy potrafiłem przeczytać całość przez całą noc.

Może niebawem w książce pojawi się jakiś przełom?

sou. napisał:

Lśnienie było pierwszą książką autorstwa Kinga, którą czytałam.

I wciągnęła mnie niesamowicie od pierwszych stron. Typ narracji, prezentowanej przez Kinga, bardzo mi odpowiadał i przy okazji strasznie zainspirował. Poza tym niewiele jest książek, podczas lektury których odczuwałam autentyczną grozę. Pod tym względem lepsza od Lśnienia jest chyba jedynie Carrie.

Ja czytałem jeszcze: Duma Key (Ręka Mistrza), Dolores Claiborne, Historia Lisey, Uciekinier (o cholera i z 10 innych)

Czytałam w tym roku. Bardzo mi się podobało, choć może zrobiłoby na mnie większe wrażenie, gdybym najpierw nie obejrzała filmu. Mimo to uwielbiam tę próbkę twórczości Stefana i w wolnej chwili jeszcze pewnie po nią sięgnę.

Godna polecenia, dialogi zasługujące na nagrode nobla, świetna fabuła, wszystko przemyślane...