Oskar i Pani Róża Eric-Emmanuel Schmitt

Tytuł: Oskar i pani Róża
Autor: Eric-Emmanuel Schmitt

Opowiada ona o dziesięcioletnim Oskarze, który umiera na białaczkę. W uporaniu się z codziennością pomaga mu tajemnicza Pani Róża. To właśnie ciocia Róża wpada na pomysł pisania listów do „Szanownego Pana Boga”, a także na pomysł potraktowania każdego cennego dnia życia jako kolejnych dziesięciu lat. W taki sposób tytułowy bohater każdego dnia pisze list opisujący „dziesięć lat” jego życia. Bóg jest dla niego kimś coraz bliższym i mały chłopiec otwiera się przed nim coraz bardziej. Dzieli się z nim swoimi myślami, spostrzeżeniami i problemami. Z każdym listem chłopiec zaczyna coraz bardziej wierzyć w Boga. Coraz bardziej jest też pogodzony z tym, że będzie musiał umrzeć

Czytał ktoś?
Ja dziś skończyłam. Bardzo fajna książka. Nie gruba no i w ogóle ciekawa ;)

ja czytałam!
wspaniała książka ^^ jej jedynym minusem jest grubość - starcza na maks półtorej godziny.

tak jest dość krótka, ale jeżeli kogoś nie przekonują grube książki to w sam raz (:

Dla mnie grubość nie ma znaczenia. Niestety nie czytałam tej, ale postaram się ją wypożyczyć, widzę, że warto ;)

Tak tak ja na prawdę polecam ;]

Jeeee, ja wczoraj czytałam xD Świetna jest 8> Bardzo podoba mi się to, jak autor ukazuje postawę Oskara wobec Boga i jak zmienia się jego światopogląd ^^
Ogólnie lubię książki Schmitta, teraz czytam Dziecko Noego, bo wypożyczyłam Opowieści o Niewidzialnym ^^

Czytałam, lecz dosyć dawno :]
Swietna książka!

w 6 klasie siostra nam czytała przez 4 lekcje.
świetna książka :p

Nam w 4 klasie na polskim xD
Aż chciałem całość przeczytać. No i przeczytałem. Piękne ^^

Tak..
Moja mama też czytała, bo jej powiedziałam ze ma przeczytać bo super *_*

czytałam, dużo refleksji...

Piękna książka... wygrałam ją w konkursie w sql

czytałam, :) chyba z 1,5 roku temu i nadal podziwaim jak piękna jest ta ksiązka.... pare dni jak wiele lat... piękne :)

świetna książka < 3.
chociaż smutna.

Cziken, chyba właśnie to, że jest tak smutna i wzruszająca powoduje, że jest świetna :3

Czytałam i się rozpłakałam. =3 Myślałam, ze to książka o mnie, pewnie stąd to. Nie no, cudowna po prostu... Taka sentymentalna i smutna...

Czytałam, czytała nam to katechetka w gimnazjum i nawet na przedstawieniu teatralnym byłam.
Piękna książka, taka... prawdziwa.

Pamiętam po przeczytaniu, codziennie przy modlitwie prosiłam Boga o jedną rzecz.
Wspaniałe.

W szóstej klasie musiałam specjalnie przeczytać na konkurs... połknęłam tę książkę w jeden wieczór :)
Najbardziej szkoda mi było Oskara... Wiedział, że za kilka dni umrze. To okropne, bo nie wyobrażam sobie, jak to byłoby, gdybym dowiedziała się, iż przypuśćmy w lutym umrę...

To jest cudowne. <3 Czytałam na konkurs z polskiego i jestem zachwycona. Wzruszająca.

Dołączył: 17 Mar 2007

Świetna i smutna :( Polecam :)

Dołączył: 13 Mar 2009

Nie czytałam. Trzeba będzie.

nie mój styl książki, ale mi się podobało :3 fajnie to wszystko opisuje. szkoda, że się tak skończylo, ale można było to przewidzieć.

piękna książka, mimo, że nie lubię smutnych zakończeń.

Świetna książka. Co prawda smutna, lecz pouczająca i dająca dużo do myślenia.